Sual: Ramiz Rövşən yaradıcılığında İranda yaşayan azərbaycanlılar mövzusunun yeri nədir?
Cavab: Bu mövzuda əsasən gəncliyimdə çox yazmışam. O vaxt bu mövzu çox həssas bir mövzu idi və demək olar ki, bütün şairlərimiz yazırdılar. SSRİ dağılandan, sərhədlər açılandan sonra, gedib-gəlmək asanlaşandan sonra bu mövzu elə bil bir ağrısını, kəsərini itirib. Amma əslində o mövzu yenə əvvəlki həssaslığındadır. Hazırda o tayda qəribə bir mənəvi oyanma gedir.
Sual: Cavan Ramiz Rövşənin yaradıcılığında İranda yaşayan azərbaycanlılar mövzusu mühüm yer tuturdu. Bəs bu gün yaşının mötəbər bir vaxtında Ramiz Rövşən yaradıcılığında bu mövzu nə yerdədir?
Cavab: Bu yalnız şeir, sənət mövzusu deyil. Bu gün bu mövzu haqda insan gərək hər dəqiqə düşünsün. Bütün Azərbaycan şairləri o taylı, bu taylı bütöv oxucuya iddia etməlidir. Mən bir neçə ildir ki, o tayda nə qədər oxucumuzun olduğunu hiss edirəm. Hiss edirəm ki, şeirlərim Təbrizdə də oxunur, ümumiyyətlə harada azərbaycanlı varsa orada oxunur.
Sual: Əgər Təbrizdə sizin oxucularınız varsa da, çoxdursa, sizin kitablarınız İranda niyə o qədər də dərc edilmir?
Cavab: Mənim kitabların son vaxtlar orada çox dərc olunur. 2007-ci ildə mənim “Göz daş saxlamaz” kitabım dərc olundu. Kitab bir ildə 4 təkrar nəşr olub. İndi bu yaxınlarda “Bir yağışlı nəğmə” şerlər və nəğmələr kitabım, iki bir yerdə nəşr olunub.
Sual: Ramiz Rövşən şeri, İranda yaşayan azərbaycanlılarla bağlı bir şeri nümunə kimi deyə bilərsinizmi?
Cavab: Bu mənim gəncliyimdə yazdığım bir şeirdir. “Azərbaycan balıqları” adlı bir şeirdir:
Biz yatırıq, Araz yatmır.
Araz daşır gecələri,
Araz örtür şəhərləri,
Binaları, küçələri.
Nə qəribə tilsim olur,
Nə qəribə ovsun olur
Adam dönüb balıq olur,
Ağac dönüb yosun olur.
Sual: Azərbaycan Respublikasındakı ədəbi mühitdə, İranda yaşayan azərbaycanlılarla bağlı, onların məişəti ilə bağlı, yer varmı? Və yaxud Azərbaycan Respublikasında yaşayan insanların İranda yaşayan azərbaycanlıların ədəbi mühitində yeri varmı?
Cavab: Mənə elə gəlir ki, bu gün o tayda oxucu marağı bu taydakından daha çoxdur. Ən birinci səbəblərindən biri odur ki, o tayda təxminən bizim 60-cı illəri xatırladan qəribə bir oyanma, intibah dövrü keçir. Həmin o oyanma dövrü dünyaya açılmağı gətirir. Bizim ən böyük faciəmizdən biri millət kimi bizdə olan yarımçıqlıq duyğusudur və bu duyğu hər işimizə aiddir.